Marcus Stegmaier, M.A. Gepubliceerd op www.nevernothere.com USA 5 mei 2010
|
|
‘De Kracht van Inzicht’
Een verlicht mens is vrij van zorgen, angst en lijden. Waarom? Omdat hem/haar het inzicht is overkomen dat de geest, individuen, handelingen en tijd illusoir zijn. Daarom begrijpt hij/zij dat de geest in deze wereld van gedachten niets kan vormgeven, aanpassen of onder controle kan hebben. De geest is slechts een spiegel om een illusoire wereld te reflecteren, hetgeen plaatsvindt middels geluid dat als woorden met betekenissen verschijnt. Tijd, ruimte, handelingen en individuen bevinden zich louter in de geest als een auditieve illusie van geluid. Er bestaat buiten de geest geen wereld.
In het geval van een verlicht mens heeft het ego, dat elke gedachte voor echt aanziet, zichzelf spontaan verfijnd naar de getuige, die begrijpt dat elke gedachte illusoir is - een manifestatie van geluid.
Dit inzicht houdt echter geen koude en zwakke toestand in! Het is de krachtigste staat die men zich kan voorstellen. Als iemand zich in de nabijheid van een verlicht mens begeeft, zal het vertrouwen dat deze verlichte man of vrouw in het Leven heeft op hem/haar neerdalen, tenminste, als hij/zij zich niet aan de overtuigingen van de geest vastklampt. Het ego gaat ervan uit voor elke gedachte, elk woord of elke handeling verantwoordelijk te zijn en ziet ze voor echt aan. Illusoir betekent niet dat het niet bestaat - het bestaat, maar niet zoals de geest denkt dat het bestaat.
Het vertrouwen dat een verlicht mens in het leven heeft is aanstekelijk voor hen die er voor openstaan. Dit is een onvoorstelbare kracht! Maar als er een ‘ik’ is dat zichzelf als de gebruiker van deze kracht ziet en zichzelf voor een ‘verlichte’ aanziet, is het misleid omdat er dan twee zijn in plaats van één zonder de ander (= de betekenis van ‘advaita’). Een verlicht mens gebruikt deze kracht niet: hij/zij IS deze kracht (net zoals alles en iedereen dat is, maar een verlicht mens realiseert zich dit). Er is geen plaats waar het ‘ik’ zou kunnen bestaan: het ego heeft zich volledig aan de Kracht ofwel het Leven overgegeven.
Voor hen die in de nabijheid van een verlicht mens verblijven is het niettemin nodig dat ze de geest begrijpen door elk detail van het alledaagse leven te onderzoeken, omdat het ego anders wijze woorden als paraplu gebruikt om het leven, dat weliswaar illusoir is, te vermijden. Dit is uiteraard een valkuil, maar niemand zou dit kunnen voorkomen als het hem/haar overkomt. Het is echter aannemelijker dat iemand, die zich in de nabijheid van een verlicht mens bevindt, tot inzicht komt. Want als mensen middels nieuwe overtuigingen advaita reduceren tot een religie om het leven te vermijden, komen ze daar in de nabijheid van een verlicht mens niet mee weg.
Het inzicht dat de geest, individuen, handelingen en tijd illusoir zijn maakt compassie mogelijk, al is het illusoir. Een verlicht mens heeft geen reden om te oordelen en ook niets om voor te zorgen als het om hem/haarzelf gaat. Hij/zij is daarom vrij om een compassievolle respons op het Leven te geven in plaats van te reageren op geconditioneerde overtuigingen van de geest. Voorheen bleef het ego maar reageren, omdat het geconditioneerd was door overtuigingen. Nu slaat de getuige gade hoe het Leven een respons geeft op het Leven. In beide gevallen kan er niets gedaan worden – het is hoe het leven stroomt. De misleiding van het ego dat denkt dat het leven kan worden vormgegeven, aangepast of onder controle kan worden gebracht, is de ongelooflijke intelligentie van het Leven, die onvoorstelbaar is.
Het Leven is Liefde en een verlicht mens is ‘Liefde in actie’, ook al is het illusoir. Maar als het ego in de nabijheid van een verlicht mens alleen naar zijn eigen overtuigingen luistert, zal het zelfs nog meer misleid zijn dan voorheen. Alleen als de geest zichzelf begint te onderzoeken om te achterhalen of gedachten echt of illusoir zijn, kan zich een opening voordoen. In plaats van gevangen te zitten in de geest begint de mens het Leven te vertrouwen en te leven, omdat hij heeft begrepen dat hij, net als al het andere, het Leven zelf is en er niet van gescheiden is.
Mis deze zeldzame kans om een verlicht mens in levende lijve te ontmoeten niet, ook al is het illusoir. Alleen van dat wat illusoir is kan genoten worden, niet van wat echt is!
© Copyright 2010 Marcus Stegmaier, M.A.
|
|