Marcus Stegmaier, M.A. Gepubliceerd op www.nevernothere.com USA 20 juli 2010
|
|
‘Spirituele overtuigingen’
Het is in spirituele kringen kennelijk een ongeschreven wet dat het inzicht van een man van wie aangenomen wordt dat hij verlicht is, niet ter discussie wordt gesteld. Het gaat hier dan om iemand die een ‘spirituele transformatie’ heeft ondergaan en de ‘werkelijkheid’ ziet zoals die is. En dat staat ook op zijn website of blog geschreven.
Er worden leuke verhalen over spiritueel ontwaken gepresenteerd die al snel gevolgd worden door het geven van interviews en publiceren van boeken met leuke verhalen. De zogenaamde ‘ontwaakte’ wordt als leraar of meester geaccepteerd. Voor de ‘ontwaakte’ vormt deze aanvaarding een vrijbrief om onderricht te geven, waarbij zijn inzicht niet ter discussie wordt gesteld vanwege de spirituele overtuiging dat de leuke verhalen van de ontwaakte waar zijn. Als erop gewezen wordt dat het inzicht van de geaccepteerde leraar niet compleet is, is dat onacceptabel.
Het spirituele jargon betreffende de ware natuur van de mens is zeer verfijnd. Het voorkomt echter helderheid, wat te wijten is aan de intelligentie van het leven, dat op deze manier een illusie laat verschijnen als iets wat echt lijkt. Als de evidente tegenstrijdigheden tussen wat men zegt en laat zien worden blootgelegd, vormt de geconditioneerde geest een barrière voor helderheid. Zo heeft de overtuiging dat de mens niet de doener is weliswaar een breed draagvlak in spirituele kringen, maar dit wordt maar zelden helder uitgelegd. In spirituele kringen neemt men aan dat er oefeningen voor nodig zijn om te begrijpen dat men niet de doener is. Daar zit een tegenstrijdigheid, want als de mens niet de doener is, hoe kan hij dan oefeningen doen om te begrijpen dat hij niet de doener is?
Zo maken sommige websites bekend dat leringen misleiden, maar bieden niettemin een techniek aan om ‘dat wat echt is zonder de sluier van gedachten rechtstreeks te zien’. Dit wordt dan geen techniek genoemd, maar wordt niettemin aangeboden als iets waar de mens voor kan kiezen om te doen, wat de mens natuurlijk de doener zou maken terwijl hij dat niet is.
Dit soort tegenstrijdigheden vormen het inzicht dat leraren is overkomen en daar is niets mis mee, want het is niet door de mens maar door het leven gemanifesteerd om de illusoire wereld echt te laten lijken. Het is dus niet iets wat leraren aan zichzelf te wijten hebben, maar het zou hun en de mensheid helpen als hun inzicht zich zou verdiepen van de illusoire verwarring, waarvan ze zich nog niet bewust zijn, naar helderheid.
Maar diegenen in wie het leven de subtiele misvattingen van leraren heeft onthuld spreken de meerderheid niet aan. Het blootleggen van tegenstrijdigheden wordt opgevat als een egoïstische veroordeling van het inzicht van anderen.
De mens is niet bereid om te luisteren naar een mens met helder inzicht, want de geest is geconditioneerd om de echtheid van z’n eigen overtuigingen te handhaven. Alledaagse overtuigingen worden vervangen door spirituele overtuigingen, waarbij het voor de mens moeilijk is om de illusoire aard van overtuigingen te begrijpen, omdat het spirituele jargon zeer verfijnd is en een spirituele deceptie manifesteert.
Het voorstellingsvermogen van de geest is onvoorstelbaar. Verlichting is het heldere inzicht dat de geest en het leven niet hetzelfde zijn. Verlichting is de absolute helderheid dat ALLE gedachten niet echt maar illusoir zijn. Verlichting overkomt de mens in het leven en het is niet de mens die dit teweegbrengt. Het leven stelt de mens in staat te begrijpen dat alle spirituele, intellectuele en alledaagse overtuigingen niet echt maar illusoir zijn.
© Copyright 2010 Marcus Stegmaier, M.A.
|
|