|
|
|
Inhoud |
|
|
Voorwoord De mensheid heeft ‘in een pop geleefd’; hij heeft geen ervaring van het leven of van leven. Het leven dat we leven, wat zo’n strijd en test van uithoudingsvermogen lijkt, lijkt weinig op het leven zoals het werkelijk is, wat zo duidelijk wordt toegelicht in het hoofdstuk ‘Cause and Effect’ (Oorzaak en Gevolg). Bij het steunen op oorzaak en gevolg ontwijkt de mens wat zich direct voor hem voordoet; door angst ontrekt hij zich aan het leven; zijn leven trilt van angst. Dit hoofdstuk biedt een reuze stap om deze angst te begrijpen en er op die manier vrij van te geraken, maar het vereist moed om te accepteren wat er is geschreven, opdat een leven zonder angst kan volgen: ‘Courage, mon vieux’, zoals ze in het Frans zeggen: ‘Wees moedig, mijn beste vriend.’
De beloning van oorzaak en gevolg zit hem in het resultaat waartoe de mens zich aangetrokken voelt, zoals een vuurvlieg dat is tot vuur. Het hoofdstuk ‘Results’ (Resultaten) biedt, aan degenen die zo fortuinlijk zijn om het te lezen, een uniek inzicht in het mysterieuze leven dat door alle levende wezens gedeeld wordt. Het geeft het inzicht dat het leven zelf geniet, zonder de last van claimen of van verantwoordelijkheid. Wanneer het zogenaamde individu op het toneel van het leven verschijnt, is – tot hij weer verdwijnt – alles wat er is voor zijn geneugten – feitelijk is er niets gebeurd of had er hoeven te gebeuren. Echter, na enige tijd, maakt het individu aanspraak op zijn deel van het leven, waardoor hij dit aan anderen ontzegt, en aldus begint zijn worsteling om te overleven met een identiteit en een plaats die geen enkele betekenis of belang heeft – want hoe zou, wat niet te identificeren is, een identiteit kunnen hebben behalve dan als een illusie? Dit hoofdstuk onthult tevens de beperkte eigenschap van het ‘kennen’ als een zo vereerde menselijke eigenschap, en onthult daarentegen de onbeperkte kwaliteit van eenvoudig ‘gewaarzijn’, die gewoonlijk over het hoofd wordt gezien bij menselijke aangelegenheden.
De hoeksteen van ieders leven is ervaring – ‘leer door ervaring’. Dit is de overtuiging die onaangevochten voortleeft in de maatschappij en leidraad voor elk groeiend mens. De inhoud van dit hoofdstuk ‘Experiences’ (Ervaringen) werpt een geheel nieuw licht op het concept van ervaring, waarmee een verdovende dreun aan de superioriteit van de geest wordt uitgedeeld. Kan het echt zo zijn dat het leven het hoogste is en enkelvoudig, één zonder een tweede, reeds de werkelijkheid die we zoeken, de definitieve en ultieme gids? Kan het echt zo zijn dat het leven zelf nu en altijd al het ware medicijn van de ziel is, nochtans heeft het de mens toegestaan om een verfijnde en ontwikkelde wetenschap te ontwikkelen die voortdurend doorzoekt om een gezonder en langer leven veilig te stellen? Hoe moeten we dit zien en dit begrijpen? Het leven levert zijn eigen geschenk voor het begrijpen ervan, zijn eigen ironie. Het geschenk wordt in dit hoofdstuk, via zijn schrijver, aangeboden.
De mens leeft onwetend op een oppervlakkig niveau. Zelfs wat betreft zijn meest diepzinnige observaties zit hij ernaast, echter, om ze te ondersteunen en te verkondigen hebben ze een betrouwbare pleitbezorger – zijn ego. Hij wordt voor deze observaties of ontdekkingen vaak met sociale onderscheidingen beloond en zijn belangrijkheid groeit navenant. Dit hoofdstuk over ‘Practice’ (Oefening) brengt met buitengewone precisie de route van het denken en zijn oppervlakkigheid in kaart, en biedt hem een helder licht om te volgen in het leven en zijn wijsheid. Hier is geen worsteling voor herkenning of rechtvaardiging. Ontdek het; leef het!
Het huidige en het inderdaad tijd-erende-denken en beoefening worden op zijn kop gezet tijdens het bestuderen van het hoofdstuk getiteld ‘Responsibility’ (Verantwoordelijkheid). De illusie van verantwoordelijkheid en alles wat dat voor iedere man en vrouw heeft gebracht, wordt helder aangetoond. Het verhaal van het leven is buitengewoon mooi, en evenzo verwoestend weerlegd door het ego! Mag de dankbaarheid die opwelt door het realiseren van de volheid die het leven schenkt een eeuwig balsem zijn voor de beproevingen die de mens draagt. Het kan slechts een troost zijn voor allen die de wijsheid ontvangen dat verlichting komt, ondanks dat het geleidelijk aan komt. Dit hoofdstuk onthult dat het aanschouwen van de bewegingen van de geest zo’n zege is.
De mens voelt dat hij verantwoordelijk moet zijn, omdat hij gelooft dat hij de doener is. Het hoofdstuk met de treffende titel ‘Because’ (Omdat) is een uiterst leesbare en volledige uiteenzetting van hoe de mens is – iedere man, vrouw en kind. Als kind is ons geleerd om vragen te stellen en op onderzoek uit te gaan, om te vragen waarom en vervolgens om uit te leggen dat het zo is zoals het is ‘omdat…’ Als man of vrouw zijn we zo bedreven geraakt in de toepassing van ‘omdat’, dat er voor werkelijk alles, een verklaring of rechtvaardiging moet zijn. Maar wanneer er iets onverwachts plaatsvindt, en het ‘omdat’ niet werkt, en er geen andere woorden opkomen, vult het mysterie van het leven het wezen. Het hoofdstuk ‘Omdat’ is het ontvouwen van dat glorieuze mysterie!
Beginnen met je te realiseren dat er een voortdurende aanwezigheid van bedoelingen en doelgerichtheid is, die schijnbaar onze dagelijkse levens en hun illusoire aard stimuleren, is beginnen om vrijelijk met het leven te leven. Spontaniteit en volheid vervangen de stop-start-routine die we allemaal zijn gaan accepteren als authentiek en onvermijdelijk. Zonder de dominantie van een doel, kan er geen mogelijkheid tot teleurstelling of kortstondige opgetogenheid over succes bestaan, omdat er geen werkelijk doel is om te missen of te bereiken! Het geschenk van het leven van zichzelf begint te dagen – wat een dageraad! Het hoofdstuk over ‘Purpose’ (Doel) brengt die dageraad teweeg.
De geest ontmaskert zichzelf aan je alsof het zegt: ‘begrijp me’. Op het moment dat je dat doet, ben je wie je werkelijk bent. Deze woorden van Dr. Shankar zijn de leidraad die de mensheid nodig heeft om zijn weg te vinden door het web van de illusie. De man of vrouw die dit hoofdstuk getiteld ‘Disappointment’ (Teleurstelling) leest en begrijpt dat door het niet begrijpen van de geest hij of zij het leven voor altijd zal missen en derhalve gelooft dat het juist het tegenovergestelde is wat waar is, mag zichzelf gelukkig prijzen. Alles dat de mens als geldig of waar aanneemt, tot in het kleinste detail, kan onmogelijk ook zo zijn. We zoeken wanhopig om weg te lopen of te rennen van dat wat we eigenlijk zoeken – wat ironisch. Als dit boek dat door het leven, in de gedaante van Dr. Shankar, geschreven is, toevallig tot je komt, koester dan de inhoud. Het is een gift van het leven aan jou, zodat je het leven mag leven.
Het hoofdstuk over ‘Hope’ (Hoop) verkent en verheldert op grondige wijze het belang van ‘hoop’ in elk van onze levens. Er kan hier niet ontkent worden wat zijn potentie is wat betreft het in stand houden van wat we zijn gaan accepteren als ‘leven’. Dr. Shankar echter, zoals hij wel moet, presenteert de illusoire aard van ‘hoop’, waarbij zijn kracht om ons te verblinden voor wie we werkelijk zijn wordt onthuld. Dit is geen gemene truc van het leven – het is de essentie van zijn eigen openbaring. Laat de lezers geduldig zijn bij hun studie van dit hoofdstuk.
Wat onthult wordt in het hoofdstuk ‘Doer’ (Doener) is de centrale rol van activiteiten en het doen van handelingen in het menselijk bestaan en de wijze waarop het leven een begrijpen van het doen aan de hele wereld heeft opgelegd, zich uitstrekkend van God tot een mier. Het begrip dat door dit hoofdstuk heen straalt, onthult de opmerkelijke kracht en intelligentie van de illusie, maar nog meer van de werkelijkheid waarvan het een uiting is. De schrijver daagt de mens uit om te begrijpen, om datgene wat hij aanneemt te onderzoeken. Bijvoorbeeld, wat is zien? Wat zien we? Hebben we de moed om te kijken? Of mist de mens, gedurende elk moment van de waaktoestand, de kans om ‘te zien’? Dit is een observatie die moeilijk te verteren is, maar buitengewoon lonend wanneer de mens echt eens zal gaan zien.
Het geduld van een verlichte bij het vervullen van wat hij moet en zijn perspectief wat betreft illusoire tijd, is om je over te verbazen. Zulks is de compassie van het leven die het voor zichzelf opbrengt. De dood heeft geen betekenis voor een dergelijk wezen: het verleden en de toekomst zijn opgeslokt.
Het is beslist niet aan mij of aan de mens om een oplossing te zoeken voor wat er gebeurt – daar zorgt het leven zelf voor – de acceptatie van ‘wat is’, ongeacht hoe illusoir, moet inderdaad heel stabiel zijn. Door wat het leven ook voorschotelt te accepteren, hoe illusoir het ook mag zijn, wordt het begrip vergund dat het slechts de acceptatie van een drama is en niet van iets echts.
De intelligentie van de mens moet nog tot het punt ontwikkelen waar hij zijn geest en de manieren van het leven kan begrijpen, of waarbij hij zelfs maar voorbij het zintuiglijke geïnteresseerd is. Aldus opent hij geen boek of ontmoet hij geen verlicht mens die licht kan werpen op zijn situatie.
Door het licht dat in dit deel wordt aangeboden, wordt duidelijk dat een leven met gedachten als gids van de mens helemaal geen leven is: slechts een tredmolen. Het boek onthult dat het leven zelf de gids is en geen tweede gids ter assistentie nodig heeft. Om in het leven te leven zoals het voortstroomt, eigenlijk volledig onbekend en onkenbaar, is de uitdaging, en toch is ‘uitdaging’ slechts een woord – het impliceert ‘moeilijk’. Hoewel dit duidelijk is, zullen zich voortdurend gedachten aandienen, sommige met afschrikwekkende consequenties. Men zet nauwelijks een stap zonder de aanwezigheid van een gedachte die de aandacht opeist. Sommige gedachten leiden naar duisternis. Verlies de moed niet, want het begrip dat op die momenten door het boek gegeven wordt, dient als gids om je mee het leven in te nemen en uit de geest, om in het leven te leven zoals het voortstroomt levendig en verfrissend nieuw, niet van deze wereld van het bekende, edoch leven. |
||
Paperback
Prijs: EUR 15,95 Wijzig naar USD